Cmentarz Wolski w Warszawie został założony w 1854 roku na tzw. księżej wólce w parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Początkowo służył okolicznej ludności, która zwykle była uboga. Potrzeba założenia nowego cmentarza wynikała z przekształcenia kościoła Św. Wawrzyńca na cerkiew prawosławną oraz urządzenia cmentarza w jego otoczeniu.
Cmentarz wielokrotnie był powiększany. W 1874 roku jego powierzchnia została zwiększona, a następnie w 1882 roku o 3,36 ha, a w 1899 roku o kolejne 2,61 ha. W 1918 roku na cmentarzu powstał pomnik upamiętniający poległych w I wojnie światowej z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Woli.
Na cmentarzu Wolskim znajdują się groby Obrońców Warszawy z 1939 roku, mieszkańców miasta zamordowanych przez Niemców na początku powstania warszawskiego w sierpniu 1944 roku (około 50 tysięcy osób), powstańców oraz żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego, którzy polegli podczas wyzwalania Warszawy. W latach 1925-1937 powierzchnia cmentarza wynosiła 9,1 ha, a obecnie (w 2018 roku) wynosi ona 12 ha.
Na cmentarzu znajduje się także kościół św. Grzegorza Wielkiego, który został zbudowany w latach 1962-1963. Obok nekropolii, za murem, znajduje się Cmentarz Powstańców Warszawy.
Na Cmentarzu Wolskim zostali pochowani znani Polacy, tak jak aktorzy Wojciech Alaborski, Wiesław Drzewicz, Edmund Fidler, czy profesor nauk biologicznych Tomasz Biliński. Znajdują się tu również groby żołnierzy AK, m.in. Mikołaja Bałysza ps. „Zagłoba” oraz Ryszarda Jagodzińskiego ps. „Sanczo Pansa”. Wśród pochowanych są też działacze społeczni, architekci, profesorowie i sportowcy.